جمعه گوشیمو گم کردم!!!

اصلا بذار از اولش بگم:

مامان بزرگم توی روستا زندگی میکنن. ما هر هفته میریم دیدنشون. خیلی خوش میگذره. هم حال و هوایی عوض میکنیم هم همـــــــــه فک و فامیلو می بینیم.

این هفته که رفته بودم توی راه، ینی تو جاده، پیاده شدم.

البته راه زیادی تا خونه مامان بزرگم نمونده بود.

شب که شد نگاه کردم دیدم گوشیم نیست.

همه جارو زیر و رو کردم.

از ساعت 8 شب تا 1 نصف شب همــــــــــــــــــــــــــــــــه جارو گشتم. هرجاکه فکرشو بکنی رفتم. پیدا نشد!!!

بد شانسی گوشیمو گذاشته بودم رو سایلنت.

ما دخترا هم که میدونین، اشکمون دم مشکمونه. زدم زیر گریه.

مامانم گفتن شب میمونیم، صبح دوباره دنبالش میگردیم.همین کارو کردم اما پیدا نشد.

بیخیالش شدم و برگشتیم شهر خودمون.

شنبه رفتم دادگاه و پاسگاه و هرجا که فکرشو بکنی تا نکنه بشه پیداش کرد.

ولی گفتن نمیشه.

مونده بودم حکمت این اتفاقها چیه؟

به یکی از دوستام که اتفاقی شمارشو داشتم اس دادمو گفتم چی شده.

بم گفت: بنشین و اعجاز خدا را تماشا کن.

آخه چه اعجازی؟ گم شدن گوشی کجاش اعجازه؟ مخصوصا وقتی که 6 ماه پیشم یه گوشی ازت دزدیده باشن و حالا دوباره گوشیتو گم کنی؟

دیگه قشنگ بیخیال گوشیم شده بودمو باهاش خداحافظی کردم.

تا اینکه امشب، یعنی یکشنبه، یکی به خونمون زنگ زد که گوشیتو پیدا کردم!!!!!

فکر میکنی کجا؟ تقریبا 10 کیلومتر دورتر از جایی که از ماشین پیاده شده بودم!

یعنی چطوری گوشیم 10 کیلومتر اونطرف تر پیدا شده؟

خودش پا درآورده و راه افتاده؟

اینجا بود که واقعا به اعجاز خدا پی بردم و یه نتیجه بزرگ گرفتم:

اونم اینکه حکمت گم شدن گوشی من این بود که ما اونشب بر نگردیم شهرمون.

از کجا معلوم که تو راه تصادف نمی کردیمو به لقاءالله نمی پیوستیم؟

اونوقت من دیگه وجود نداشتم که اینجا بشینمو مطلب پست کنم.

بنشین و اعجاز خدا ا تماشا کن...

مواظب خودتو گوشیت باش!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: